Ben, böyle olmamalıydım

İsmini duyunca, boynum düşmeliydi omzuma.





İçime bir ateş düşmeliydi



Ayaklarımın feri kesilmeliydi.



Kendimden geçmeliydim sonra...



Adını sayıklamalıydım, adımı unuttuğumda



Ama bunu kimse duymamalıydı,



Seni, mahşere kadar saklamalıydım.



Ben böyle olmamalıydım



Nisan akşamlarını ıslatırken yağmur



Bahar, şarkılarını söylerken karanlığa



Çalan her kapıya `sensin` diye koşmalıydım.



Ayak sesleri gelmeliydi uzaktan



Ben hep sana yormalıydım.



Gece yıldızlarını serpince göre



Seni görmek için uyumalıydım.



Şarkılar kime söylenirse söylensin



Sana diye dinlemeliydim.



Türküler dolmalıydı odama,



Ben bir selvi boylu yârdan ayrıldım deyince bir ses



Selvi boylu yâr sen olmalıydın



Kömür gözlüm ateşine düşeli



Senin için söylenmiş söz olmalıydı.



Bir mey yokluğuna ağlamalıydı delice



Bir keman, incecik çığlık olmalıydı



Ama bunu kimse bilmemeliydi,



Seni mahşere kadar saklamalıydım.



Böyle olmamalıydım,



Kelimeler Taif'i taşıyınca kulaklarıma



Daha yüzüme çarpmadan Taif rüzgarı,



Taşların izi çıkmalıydı yüzümde.



Uhud anılırken, dişlerine sızı düşmeliydi.



Haremde bir ikindi vakti



Kem gözler çevrilince sana



Ve vefasız eller uzanınca yakana



İçim daralmalı, nefesim kesilmeliydi.



Sen ötelere hazırlanırken,



Öteler senin için süslenirken,



Son kez baktığın pencerede hayal edip seni,



Perdenin son kez kapanması gibi,



Kapanmalıydı gözlerim.



Sonra içime doğru gerilip,



Seni bize lutfedenin ismini haykırıp,



'Allah(C.C.) ' deyip,



Düşmeliydim yere.



Ama bunu kimse bilmemeliydi.



Seni mahşere kadar saklamıydım.



Ve mahşer günü...



Uzaktan seni seyretsem.



Sana yakın olmak için can atsam.



Beni engelleseler,



'Sen kim yakınlık kim? ' deseler.



Ben ağlamaktan konuşamasam.



Gözlerini çevirsen bana.



'Benim cennetim bana bakan gözlerindir.'



Ve tebessüm etsen.



Ama bunu kimse görmese,



Seni ebede kadar saklasam.